Vandaag was een rustige dag. Het was de dag van overgeven aan de ontspanning, de dag om alles los te laten.

Na een nacht vechten met een mug, die ons beide lastig viel, was het om half 8 tijd voor ontbijt. Al rammelend van de honger, togen we naar het restaurant. Al daar struinden we de buffetten af. Eieren, shoarma, fruit, brood, pap, vlees, het ligt er te kust en te keur. Alleen echte koffie blijft hier een mysterie.

Alvorens we onze spullen konden verzamelen, stond onze schoonmaakman al voor de deur. Hij verbaasde zich enigzins over ons opblaasmatrasje (dit oogt anders dan wat er hier gebruikelijk is), maar ging vrolijk aan het werk. Nu een zware beslissing. Waar vleien we ons neder.

Toch weer het strand. En zo autistisch als we zijn ingesteld, nagenoeg dezelfde lokatie als gister. Allebei met een goed boek, genoten we van de wind, want het voelde een stuk warmer aan dan gisteren. Ook het zeewater was zalig.

Om half 1 werd er luid omgeroepen (door Hollanders uiteraard) dat het voedertijd was. Ons tafeltje was snel uitgezocht. Na een Beef taco en Kipnuggetburger togen we naar het zwembad. Daar hebben we ons tegoed gedaan aan het middagzonnetje en de nodige cocktails. Geen flauw idee wat we allemaal gedronken hebben, maar het was lekker.

Het zonnetje gaat hier al vroeg onder, dus siesta-time. Om half 7 hadden we gereserveerd bij de Italiaan. Pizza 4 frommagi is hier toch ff anders. De gamba's waren echter niet te versmaden.

Het snorkelen hebben we even uitgesteld, maar Wilco heeft zich wel voorbereid, door aquasocks aan te schaffen. Dit voorkomt zand tussen de tenen, en enge beestjes aan je voeten. Uiteraard niet bij dezelfde winkelier als gister, daar durft hij zich niet meer te vertonen ( na zijn blunder met het afdingen).

Vanavond maar eens verdiepen in de plaatselijke animatie, en ons beklag doen over de tv, (deze geeft alleen nog maar een blauw scherm).

Het ontspannen gaat dus steeds beter lukken. Wilco zit al aardig op weg in zijn verjaardagscadeau (Hex), en ik begin al snel aan deel 3 van de Reizigerserie. Oh, oh, wat hebben we het zwaar.

Benieuwd wat morgen gaat brengen.