Een weekje er tussen uit met z'n tweetjes, dat was de bedoeling. Bij voorkeur naar hetzelfde resort als vorig jaar.

Dat was ons helaas niet gegund. Dan maar kijken wat er aan last minutes voorbij zou komen. Elke dag het internet op. Extra vakantiedagen opgenomen, om de voorpret te verruimen. Weer op internet, en elke keer als we wat zagen, beviel de reis ons niet, de vluchthaven te ver of de datum niet gunstig. Dan maar bellen met reisorganisaties. Daar kregen we te horen dat er kamers genoeg waren, maar alle vluchten vol. Zelfs vliegen via Brussel, Dusseldorf of Keulen werd een probleem.

Ik zag mijn vakantie al het raam uit vliegen. Stress? Ik wel, slapeloos door de nacht heen. Want ik was hier zo aan toe. Even alleen maar druk maken over welk bedje, of welk drankje.

Vandaag, donderdag eindelijk ineens iets gevonden. En het wordt Stella di Mare in Hurghada.

Zaterdag gaan we in alle vroegte vanuit Schiphol, richting Egypte.

Uiteraard niet zonder slag of stoot. Nog een flinke overdracht te schrijven voor oma, die de kids in het gareel moet houden. Boodschappen voor de hele week inslaan. Scholen op de hoogte stellen van onze afwezigheid.Koffers pakken en uiteraard niets vergeten. Kids hebben uiteraard op het laatste moment nog lootjes getrokken voor de Sint (deze taak dus ook maar overdragen aan oma), alle wassen weg, huiswerkschema's geprint, huishoudgeld achter gelaten, alle agenda's gesynchroniseerd, e-readers gevuld en wekkers gezet.

En natuurlijk;

Op Schiphol melden bij de marechaussee, want het paspoort van Wilco is weer niet lang genoeg geldig (flashback naar onze allereerste vakantie samen).

Maar het aftellen is begonnen.......

At last.